ارکان باشکوه خاتمیت، برپاند، جلوه‌گر و چشم‌نواز، بی آن‌که غبار زمانه و گردش روزگار، بر بلندای آنها نشیند و کهنه و دیرینه‌سال بنماند.
ارکان باشکوه خاتمیت، برپاند، جلوه‌گر و چشم‌نواز، بی آن‌که غبار زمانه و گردش روزگار، بر بلندای آنها نشیند و کهنه و دیرینه‌سال بنماند.
هر چه سال بر آنها می‌گذرد، روشن‌تر و رخشان‌تر جلوه‌گر می‌شوند و چشم‌نوازتر و دلرباتر از مشرق جان‌ها برمی‌دَمند که این از کمال، رشد، بالندگی بیش از پیش انسان‌های جست‌و‌جوگر، خردسالار، عالم و دقیقه‌شناس،سرچشمه می‌گیرد، همانان که در هر عصر و دوره‌ای در تکاپو بوده‌اند که از آموزه‌های وحیانی، از اصول بنیادین و سرمدی آن، برای امروز خود و جامعۀ بشری بهره بگیرند و نقشۀ راه زیستی شایسته را از آنها بیرون بکشند و از شعله‌های آنها، سراها و کومه‌های مردمانِ خود را روشن کنند و کانون‌های آنان را بگیرانند.
اینان، دانش‌آموخته و تربیت‌شده و صیقل‌یافتۀ مدرسه‌های شهر دین‌اند. شهر دین، آگنده از این مدرسه‌هاست، با استادان چیره‌دست، که همه‌گاه در کار تربیت، صیقل‌دهی ذهن و سینه و بَرکشیدن انسان‌های تراز قرآنی‌اند و شناساندن زوایای ژرف وحی و روح دین.
این مدرسه‌ها، همه‌گاه، به‌روی همگان بازند، همه باید دانش دین بیاموزند که ناگزیرند.
دین‌داری و پیمودن راه‌های دشوار و پر پیچ و خم زندگی، بدون دانش دین و پرتوافکنی‌های لحظه به لحظۀ آن ممکن نیست.
باورمندان، برای ژرفا بخشیدن به باورهای خود و حرکت بر مدار آنها، باید دمادم در پیِ گرفتن نقشۀ راه باشند، نقشه‌ای که گرفتن آن به دانش دین بستگی دارد و خواندن و دریافتن زوایای آن نیز.
