بلاگ مجله موضوع‌شناسیِ فقهی

از مقوله‌های بس مهم و کاربردی، که دانش فقه را پرکشش و نو نگه‌می‌دارد و در همۀ میدان‌ها میان‌دار، شناخت موضوع است. شناختی که از دیرباز تاکنون، فقیهان و صاحبان فتوا را چراغ راه بوده و راه‌گشا و بن‌بست‌شکن و نگذارده فقه رو به افول بگذارد و کهنگی و جاماندن از قافلۀ پرشتاب زندگی، آن‌را از تک‌و‌پوی بازدارد و به تاریخ بپیوندد، بسان بسیاری از دانش‌هایی که می‌بینیم و می‌بینید به تاریخ پیوسته‌اند.
این شناختِ سخت‌ سرنوشت‌ساز، امروزه و در روزگار جدید و پیشرفت‌های روزافزون بیش از پیش گزیرناپذیر می‌نماد و سزاست که جایگاه مستقلی بیابد و از این چشم‌انداز، بررسی و زمینه‌های کاربردی آن در جای‌جای فقه آماده شود.
یادداشت موضوع‌مگ را بخوانید.

فتوا، از خداست، پرتوی از نور او. اوست که فتوا می‌دهد، راه می‌نماید، راه بهتر رسیدنِ به سرچشمۀ روشنایی.
او، پاسخ‌گوست. آدمیان را برمی‌انگیزاند که بپرسند و از ظلمت جهل برهند. خود در مقامِ پاسخ‌گویی بر‌می‌آید و به بندگان بار می‌دهد به مقام پرسش‌گری خردورزانه از او فرا روند و بر دامنۀ آگاهی خود بیفزایند.
باب روح‌افزا و دل‌انگیز پرسش از خود را باز گذارده تا آدمیان، در باتلاق نادانی گرفتار نیایند و راهِ برون‌شد را بیابند و راه امروز و فردا و فرداهای خود را در پرتو پرسش‌گری‌های آگاهانه و پاسخ‌های هدایت‌گرانه و حیات‌بخش بگشایند.