پیش از این بیان شد: حشره‌هایی که برای گرفتن رنگ، از بدن و تراوش‌های آن‌ها، استفاده می‌شود، در سه گروه اصلی دسته‌بندی می‌شوند که از نظر بیولوژیکی ناسانی‌هایی با هم دارند:

الف. قرمزدانه یا شپشک قرمز با سه زیرگروه اصلی:

قرمزدانۀ قفقازی

قرمزدانۀ لهستانی

قرمزدانۀ امریکای لاتین

ب. قرمزدانۀ بلوط یا کِرمِس وِرمیلو

ج. شپشک لاک‌ساز هندی

در این شماره در ادامهٔ بحث‌های پیشین، با حشره لاک‌ساز هندی و چگونگی برگرفتن لاک از آن به اجمال آشنا می شویم:

مادۀ پرکاربرد، و سودمند لاکِ جلا یا لاک هندی، برگرفته از حشرۀ لاک‌سازِ شبه‌قارۀ هند، کریا لاکا (Kerria lacca)، که جنس مادۀ آن، با تراوشی شگفت، شیرۀ درختان خانوادۀ انجیر را به سپری سخت، دگر می‌سازد، خانه‌ای امن برای پرورش لاروهایش، و بسته به درختی که بر آن است، با رنگ و چگونگی ویژه‌.

پیشینۀ ۳۰۰۰ ساله همراهی این چسبندِ باارزش برای انسان، نشان از جایگاه و سودمندی ویژۀ آن دارد.

سختی آن در دمای محیط، و نرمی، شکل‌پذیری و خمیری‌بودن در دماهای بالا و نزدیک به ۳۰۰ درجه سانتی‌گراد، دمایی که با آتش چوب و زغال، به آسانی، درخور دست‌یابی است، سبب گردید، انسان از دیرزمان تاکنون، این صمغ را به عنوان ماده‌ای حالت‌دهنده و نگه‌دارندۀ ترکیب و شکل، در ابزارها و دست‌ساخته‌های گوناگون چون: کلاه، کفش و ... به کار بَرَد و گوناگون لباس‌ها و پوشش‌ها را با آن، قالب زند.